[fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”]
[/fusion_builder_column][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][fusion_dropcap color=”#dd9933″ boxed=”no” boxed_radius=”8px” class=”” id=””]H[/fusion_dropcap]arm baalt. Hij wil iets wat hem niet lukt en dat frustreert hem. De hele morgen loopt hij mopperend door de kamer te ijsberen. Hij is hardop in gesprek met zichzelf in de hoop dat dat hem helpt.
Wat is het toch, dat het de ene dag goed gaat met tekenen en de andere dag helemaal niet. Het is nu zelfs zó erg dat ik echt niet weet wat ik moet tekenen. Er komt helemaal niets uit mijn handen. Alsof ik voor het eerst een potlood vasthoud. Ik word er gek van. Waarom lukt het niet?
Omdat je jezelf probeert te dwingen te tekenen en dan lukt het niet. Dat blokkeert je creativiteit. Dan stroomt het niet.
Jaja. Dat zal allemaal wel, maar daar heb ik niks aan. Ik wil gewoon tekenen. Nu. Omdat ik mij dat had voorgenomen. Ik zou het hele weekend gaan tekenen, want daar had ik zin in. Al weken zie ik er naar uit, naar dit weekend. De afgelopen tijd had ik iedere keer van alles gepland, maar dit weekend heb ik er speciaal voor vrij gehouden. Ik heb m’n potloden weer opgezocht en het papier wat ik het liefste gebruik ligt nu al weer uren stof te happen op tafel. Maar het lukt niet en daar baal ik van.
Nee Harm, zo werkt dat dus niet. Zo’n proces kun je niet afdwingen, net als het leven zelf. Beweeg mee met het ritme van je leven. Als het nu even niet lukt, ga dan even iets anders doen. Buiten een stukje lopen, boodschappen doen of afwassen.
Nee daar heb ik geen zin in. Ik ga nu niet afwassen. Waarom zou ik dat juist nu doen, terwijl ik iets anders had gepland?
Omdat het je afleidt. Het maakt je los van je emoties en de oordelen die je er over hebt dat het niet lukt. Als je daar van los bent zal je zien dat het opeens weer als vanzelf gaat.
Pfff… Hoe weet jij dat nou.
Omdat ik spreek uit ervaring en weet dat het écht zo is. Probeer maar. Vooral de heel gewone huishoudelijke klusjes kunnen je goed helpen als je vastloopt. Dus ook stofzuigen, de was doen, tuinieren, ramen zemen. Of ga lekker onder de douche of in bad liggen.
Jij je zin, ik ga wel afwassen. Als je maar niet denkt dat ik het voor mijn plezier ga doen.
Dat weet ik. Probeer maar. Voordat je het weet ben je eerst een paar seconden achter elkaar niet bezig met dat wat je nu wilt afdwingen. Daarna denk je een paar minuten niet aan dat wat niet lukte. En voordat je het weet loop je met je nog natte handen terug naar tafel omdat je zomaar een ideetje hebt waar je mee verder kunt. Omdat je aandacht had voor wat je deed: afwassen. Dat zorgde ervoor dat je, zonder dat je je er bewust van was, jezelf de ruimte gaf aan je creatieve proces.
Mopperend loopt Harm de keuken in en begint aan de afwas. Na een paar minuten kijkt hij met een schuin oog naar het gasfornuis dat ook een sopje verdient. ‘Binnenkort ook maar weer eens een doekje over de keukenkastjes halen’.
En inderdaad, zonder dat hij er erg in heeft is zijn aandacht afgeleid van zijn potlood en papier. Opeens is de hele afwas gedaan, blinkt zijn gasfornuis en staat er verse koffie te pruttelen. Al fluitend loopt hij met een dampende beker terug naar zijn plek aan tafel, maar nu meer ontspannen dan het moment dat hij steunend en kreunend zijn plek verliet. Nog min of meer in gedachten verzonken pakt hij zijn potlood en begint krulletjes te tekenen op het papier. En voordat hij er erg in heeft zijn het er tientallen en verschijnt er een glimlach op zijn gezicht als hij er naar kijkt.
Je hebt gelijk, dit is dus wat je bedoelt. Tijdens de afwas dacht ik alleen in het begin nog aan m’n vrije weekend, maar op een gegeven moment was ik alleen maar druk met de afwas. En nu terug aan tafel begin ik zo maar, gedachteloos, te tekenen. Dat bedoel je dus met afdwingen en loslaten…
[/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]