Hij trekt zijn jas aan, doet Boris zijn riem om en stapt naar buiten. Het begint al donker te worden en er hangen al wat sterren in de lucht. Henk houdt van dit moment van de dag. Vlak voor het slapen gaan nog even een frisse neus halen samen, met zijn hondje. Alles van de afgelopen dag de revue laten passeren. Er even niks van vinden en het moment ook niet willen veranderen. “Dat is mijn meditatiemomentje” zei hij laatst tegen zijn broer Harm, die hem vroeg op welke manier Henk voor rust en ontspanning in zijn leven zorgt.
Boris mag altijd even rennen op de plek drie straten verderop, waar honden los mogen. En daar gaat Henk, vaste prik, iedere avond op het bankje zitten wat er staat. Die tijd gebruikt voor zijn meditatiemomentje.
Hij maakt er wel eens een oefening van in bewust ‘zijn’. Wat hij dan doet is zijn dag terug redeneren, waarbij hij begint met wat hij op dat moment aan het doen is. “Door de Spoorlaan lopen. De straat oversteken. De deur achter me dicht trekken. O nee, vergeet ik nog dat ik de sleutel omdraaide. Daarvoor Boris z’n riem omgedaan, ik mijn jas aangetrokken, schoenen aan, tv uitzetten”. En zo gaat hij zijn hele dag terug. De ene keer kan hij zich meer herinneren van zijn dag dan de andere keer.
Soms duurt het Boris te lang. Die gaat dan, al kreunend en steunend op een manier dat Henk er om moet lachen, voor zijn voeten op het gras liggen. “Oké, Boris, we gaan weer terug”.
Henk vraagt zich wel eens af hoe dat zou zijn om, net als een hond, gewoon ‘je ding’ te doen. Zonder na te denken wat goed of beter zou zijn. Geen stress te hebben of druk te ervaren. Minder streng te zijn voor jezelf.
“Man, man, wat heb jij toch een goed leven. Lekker he?”, zegt hij lachend tegen Boris. Baas en hond kijken elkaar aan en Boris beantwoordt deze vraag met een vrolijk geblaf en het verzoek om de stok die hij net vond nogmaals voor hem weg te gooien. “Hondjes denken niet na of hun baasje wel of geen zin heeft om te spelen. Trekken ze zich daar helemaal niks van aan. En ook hebben ze geen medatiemomentjes nodig, zoals Henk. Als een hond moe is of zijn rust nodig heeft gaat ‘ie gewoon liggen en slapen. Zo simpel kan het leven zijn. Zo slecht is dat nog niet, een hondenleven…