Buiten waait en regent het. Goed weer om binnen te blijven, heeft Marloes besloten. Ze heeft zich geïnstalleerd in haar hoekje op de bank met een stapel tijdschriften en een pot thee en zit met opgetrokken knieën onder een dekentje.
Al bladerend komt de winterkleding voorbij en ondanks dat de temperatuur buiten nog best aangenaam is ziet ze er ook wel weer naar uit, dat het straks weer kouder zal zijn en ze haar warme winterkleren weer aan kan. Ze herinnert zich dat ze vorig jaar, impulsief als ze soms is, verschillende soorten wol kocht om grote sjaals van te breien. En bij dat kopen is het gebleven, want de bollen bevinden zich nog in de oorspronkelijke staat in een mooi tasje ergens in haar hobbykamer.
Marloes kijkt met een scheef hoofd naar de sjaals en mutsen die ze voorbij ziet komen. O jeej, het gaat weer kriebelen. Ze krijgt zin om te breien en besluit om haar voorraad wol op te zoeken.
Niet veel later ligt de vloer van haar hobbykamer bezaait met tasjes met daarin verschillende bollen wol. En niet alleen zij, maar ook haar drie poezen genieten er van. Op een onbewaakt ogenblik heeft de jongste van de drie een bol te pakken gekregen. Met zijn voorpoten er stevig omheen geklemd alsof hij de bol nooit meer los zal laten en met z’n achterpoten trapt hij er tegenaan als een dolle. Ondanks dat ze er niet blij mee is moet ze er toch om lachen. Gelukkig is deze bol nog niet zo gehavend, maar ze gaat wel gelijk op zoek naar een ander bolletje waar de poezen wel mee mogen spelen. Ze duikt de kast weer in en vind een restje wol waar ze bij nader inzien niks meer van wil maken, omdat ze de kleur toch minder mooi vind dan toen ze de wol kocht. Ze maakt er een mooi rond bolletje van en rolt de wol stevig op, zodat haar poezen hun best moeten doen om het uit elkaar te trekken. Ze laat een meter draad loshangen en gooit het bolletje door de gang. Twee van haar poezen rennen er achteraan. De één grijpt het bolletje, de ander vindt de loshangende draad interessant. Al rennend en stoeiend buitelen ze over elkaar heen, de gang is voor hen een waar speelparadijs. In het midden van de gang ligt een warm dik kleed met franjes, die het ook regelmatig moeten ontgelden. Gelukkig laten ze het kleed zelf wel aardig heel.
Na het schouwspel in de gang gaat Marloes terug naar haar bollen wol . Ze was even vergeten dat haar derde poes nog in haar hobbykamer was, maar gelukkig ligt die in het raamkozijn te slapen en ze gaat verder met het opzoeken van nog meer bollen wol en de breinaalden. Op zoek naar breipatronen komt ze ander leuks tegen en voordat ze het weet haalt ze haar hele kast overhoop. Nou ja, die wilde ze binnenkort toch opruimen. Heeft ze nu alvast een mooi begin gemaakt.
Met een stapel breipatronen onder haar arm keert ze terug naar de bank en kruipt opnieuw onder haar dekentje. En terwijl ze in de bladen op zoek gaat naar het juiste patroon voelt ze dat ze het rommelen wat ze net in haar kamertje deed en het boekjes lezen op de bank eigenlijk wel genoeg vindt voor nu. Ze komt erachter dat lekker een beetje aanklooien en rommelkonten vandaag hetgeen is wat ze wil doen vandaag. Verder geen actie. Dit is waar ze van geniet en helemaal bij weg kan dromen. Eigenlijk is dat precies wat ze wilde doen vandaag. Gewoon lekker bezig zijn. Maakt niet uit met wat. Vooral: niks hoeven moeten…